San Xerome Emiliani 5º

CHANCHONADA  72º

San Xerome Emiliani  5º

Que unha persoa chámese Feliciano, que sexa xerente do Centro San Xerome Emiliani; podemos discuti-la validez da súa xestión, a súa competencia profesional, os obxectivos que acada a súa xestión, os beneficios que obten o Centro,… ou sexa discutir de cousas tanxibles, medibles,... pero entrar en descalificacións persoais, iso xa é proceder do que non gostamos, ten un tufo moi de réximes totalitarios,... semella ó proceder dos nazís comparando ós xudeos coas ratas, despois viñeron as Leis anti-semitas, levar sempre a estrela de David,... e logo os campos de exterminio. Na época estaliniana na URSS tamén houbo procedementos similares, como falar do “cosmopolitismo” como un elemento antisoviético, pero o que realmente escondía era antisemitismo,...

Nós podemos discutir de ideas, de feitos,... pero facer comparacións con xenocidas, cando isto non ven a conto, isto é mexar fóra de testo e mollarse os pantalóns,... ¿A qué ven todo isto?; pois que non gostamos nada de nada dos comentarios que no muro (“facebook”) está a face-lo Sr. José Antonio Amoeiro Mosquera; recomendamos a tódalas partes implicadas un pouco de mesura, serenidade e sentido común,... Se estámos a discutir un tema laboral, deixemos as cousas dentro deste marco, se discutimos a xestión económica, laboral, administrativa,... pois igual, imos a centrarnos nos temas importantes

                1º)  Despidos de persoal e situación de acoso laboral soterrado a outros empregados.

                2º)  Posible mala xestión administrativa e económica.

                3º)  Posible abuso de poder e manipulación da Xerencia por parte do Sr. Carlos González Blanco e outras persoas próximas.

                Contra unha caza de bruxas, non podo instaurar outra forma inquisitorial para atacala; este camiño é o da “Lei de Talión”, ollo por ollo,... e ó final todos cegos. ¿O entende Sr. Amoeiro Mosquera?, ¿qué os outros son burros e rebuznan?, ala eles, pero eu non penso rebaixarme, porme a catro patas e lanzar rebuznos. Sei que 30 anos ó frente do Centro como Director, isto xa é demasíado tempo, non está ben que as persoas prolonguen moitos anos nun cargo, pois logo creánse vicios, creen que o cargo é da súa propiedade, algúns ata chegan a creerse irremplazables,...

No noso pensar o Centro San Xerome necesita aire novo, unha limpeza de fondo, caras novas, xente con novas ilusións, que vexan o ben do realmente importante: os usuarios do Centro. En troques, estamos de acordo có Sr. Amoeiro Mosquera en facer uns fiscalización de tódalas contas do Centro, incluido ó do viveiro de camelias, relacións familiares que poideran haber, contratos laborais,... pois isto de contratar a familiares é un auténtico nepotismo,... Cada vez estamos máis convencidos que é necesaria unha moción de censura.

            ¿Cómo organiza-la moción de censura?

                O primeiro é monta-la candidatura, un grupo de persoas dispostas a asumi-la responsabilidade da xestión, unha desas persoas debe se-la cabeza visible; fórmular un proxecto de xestión alternativa á Dirección e Xestión actual do Centro. O seguinte paso é presentarse en público para que a alternativa sexa do coñecemento de todos, pero moi especialmente dos asociados. Logo comenza-la campaña de acada-los apoios á mesma. O proceso non é complicado; descoñecemos os estatutos do San Xerome, pero dos que coñecemos, normalmente sobre ¼ das sinaturas dos socios chegan para presenta-la moción de censura. O máis aconsellable sería face-los primeiros pasos durante o mes de Xuño,.. para logo ir recollendo os apoios durante os meses de Xullo e Agosto; así aproveitando que non son meses lectivos, moitos dos socios que son pais están menos achegados a influencias da actual Dirección-Xerencia. A moción de censura debería acontecer a finaís de Agosto ou primeiros de Setembro.

                Querido Sr. Amoeiro Mosquera, imos a usa-los medios que temos a man para crear unha alternativa, menos ideas incendiarias e máis organización. ¿Que temen os “caciques”?, pois que alguen lle quite o poder. Cando dende a actual Dirección-Xestión vexan que hai unha alternativa teñen dúas opcións, ou seguir polo camiño actual ou trocar; se trocan entón están a darlle a razón á alternativa, se non trocan entran nunha fase de “enrroque”, esta xogada do xadrez é moi defensiva e estática,... De momento as protestas ante o Centro, a Dirección-Xestión a toman como unha “folclorada”, pois saben que có paso do tempo a xente rematará por queimarse, aburrirse,... e rematarán por desaparecer,... Non queremos dicir que deixen de face-la xuntanza matutina, pero dosifiquen forzas, dosifiquen persoal,... marquen un calendario de turnos e de persoas, para non queimalas,... tamén hai que coida-los “soldados”, pois un xeneral sen exército non é nada.

                Por último Sr. Amoeiro Mosquera; na cultura militar hai que manexar dous conceptos importantes e diferencialos moi ben: táctica e estratexia. Táctica son os movementos a curto prazo, o beneficio pode ser alto ou baixo, pero non son realmente importantes,... un exemplo de táctica son as concentracións matutinas. Estratexia é o movemento a longo prazo, o que me vai conducir á meta que realmente busco; requere moito máis tempo, paciencia, moito esforzo, o uso de moitas tácticas,... como vai levar tempo debo dosifica-las forzas, buscar alianzas, crear novas estratexias,.... A táctica é pensar en pequeno, a estratexia requere pensar ó grande, tanto no espacio como no tempo. Fai 2.500 anos o xeneral chino Shun Zhu escribíu un libro chamado: “A Arte da Guerra”, é un libro moi curto, pero hoxe ainda é un manual de estudio en moitas academias militares de todo o mundo; fagan un lectura do mesmo e seguro que lle atoparán moita utilidade, ¡¡rendimento garantido!!.

                Hoxe é 9 de Maio: ¡Victoria! (Победа!).

Mirador do Monte Ancos, a 9 de Maio do 2.013.

Carlos  Fuentes  Secas.  Profesor de Ingenieria de Minas, en la Universidad Politécnica de Fuentesaúco de Fuentidueña (Segovia; España).