Pedir perdón

CHANCHONADA 243º

Pedir perdón.

Fai unhas poucas semanas estábamos inmersos nas procesións de Semana Santa, nesas datas é normal que certas cofradías teñan o dereito tradicional de acceder ó indulto dun penado. Non imos a falar desa tradición; imos a facer unha pequena reflexión: ¿Porqué ós dirixentes das nosas Administracións Públicas son reaccios a pedir perdón ou ofrecer disculpas ós cidadáns, cando as súas decisións causan daños ou perxuizos?. ¿Tan díficil é pedir perdón?

Xa é dificil tentar reclamar ós grandes oligopolios como o das compañias de teléfonos, as electricas,... Pero máis compricado é arrincarlle un recoñecemento de erro á Administración, que o responsable pida perdón. As veces nos tribunais logramos vencer á Administración, logramos un reparo económico polos danos causados,... pero nos estimamos que esa fórmula de “estimase a reclamación de,...” é demasíado formulista e impersoal, debería haber un apartado onde con nome e apelidos, o responsable desa Administración pida perdón e lle ofreza disculpas ó cidadán recorrente.

Lamentablemente, cando os nosos gobernantes erran, tratan de dar explicacións onde a culpa non é deles, a culpa é dunha serie de imponderables, de valores que non estaban cuantificados,... e incluso insinuase que ata é culpa dos cidadáns,... O final, o fin buscado é non facerse responsable do erro, moito menos das consecuencias que acarrexa o mesmo, sempre teremos a man a un funcionario de menor rango a que facerlle carga-las culpas,... Por desgracia, os inituís ó igual que a merda teñen ambos un alto índice de flotabilidade.

Na vella e xa obsoleta Lei 30/1.992 (lei de procedemento administrativo) debería de haber un apartado onde estivesen recollidos dereitos dos cidadáns, deberes dos responsables da Administración; quitar dunha vez por todas esa aberración que é o silencio administrativo negativo. Tamén, deberían existir follas de reclamación a dispor dos cidadáns para expoñer queixas sobre o proceder da Administración, do funcionario de turno,... pois por desgracia ainda hai funcionarios que rebuznan máis que certos animais cuadrúpedos; se ás empresas privadas se lles esixe que cumpran con certas cousas, como é ter follas de reclamacións; a Administración Pública debería dar exemplo.

Estaría ben que nos postos de inspección das nosas Administracións houbese o de “Cidadán X”. Ese funcionario que de incognito, cual cidadán normal e temeroso ante a soberbia da Administración, fai os seus trámites normais, pregunta dúbidas, enquire como e onde debe facer tal trámite,.... solicite unha entrevista có señor Alcalde, có Delegado da Conselleria,.... e logo eleve un informe, que sexa público. Hai empresas privadas, que teñen un servicio similar ó descrito, e dende que están en uso levan descoberto a moitos inutiles incrustados na escala da empresa, que non aportan nada.

Será díficil que isto vaia adiante; pois boa parte dos nosos políticos ainda se creen que están por riba do ben e do mal, que están por riba dos cidadáns,... que estes só están para pagar impostos e votar cando haxa eleccións. E o pedir perdón, iso nunca o veremos.

Mirador do Monte Ancos, a 28 de Abril do 2.014.

Norma Siempre Asustada. Directora de Prótocolo del Ayuntamiento de Uyumbicho (Pichincha; Ecuador)