CHANCHONADA 178º
Facendo trampas.
Hai unha afirmación moi española que dí: “Feita a
Lei, feita a trampa”. Claro que normalmente, es Leis son feitas polos
políticos, e as normas que poñen dentro da Lei para favorecer a determinadas
persoas, non é casual que sexan case que sempre eles. Sabemos que non son moi
listos, pero tontos támpouco.
Hoxe imos a explicar algunha destas “trampas” que
ten a novo anteproxecto de Lei de financiación dos partidos políticos; que
introduce dúas novidades:
A) Prohibición de perceber
doacións de persoas xurídicas (empresas).
B)
Imposibilidade de condoa-las débedas pendentes con
entidades de crédito (perdón das deudas por parte dos Bancos).
Isto fica moi ben, nun papel oficial,... pero non
arranxa nada; pois o verdadeiro problema que xenera
a corrupción dos nosos partidos políticos está nas doacións anonimas;
das cales neste proxecto de Lei, non se toca nada de nada. Polo tanto lle
prohibo a empresa XX que faga unha doación ó partido ZZ; pero a empresa XX pode
facer de xeito anonimo esa donación ó partido ZZ; así só eles saben quen fixo a
doación, por canto importe, cando,... evidentemente todos estas doacións de
hoxe, son para perceber futuros beneficios vía concesión de obras, contratos de
xestión,... e indirectamente isto da pé a que exista unha posible contabilidade
“B” en cada partido. ¡¡Pero ningún partido saíu a
criticar isto!!.
Claro, que tamén pode acontecer, que o Sr. YYY,
alto directivo da empresa XX, faga doacións persoais, perfectamente detalladas
ós partidos ZZ, KK,... Ainda que a doación a fai o Sr. YYY; realmente é unha
doación da empresa XX, usando ó seu directivo como intermediario. Ou como diría
a Sra. Cospedal: “unha doación en diferido”.
Polo tanto que a nova Lei cando sexa publicada no
BOE; pode prohibi-las doacións das persoas xurídicas (empresas); pero deixan
outros camiños abertos para seguir facendo esta práctica. Lamentablemente,
támpouco as contas dos partidos pasan polas inspeccións dos funcionarios de
Facenda. Tamén o da imposibilidade da prohibición de perdoa-los creditos por
parte dos Bancos, isto tamén é outro brindis ó sol,... Pois moitos dos
directivos dos Bancos veñen dos altos cargos dos partidos políticos, e estes
teñen no seu poder o BOE, o Banco de España, o Mº de Facenda,... os cales
controlan as actividades bancarias,... e así entendemos porque nestes anos
estas autoridades públicas foron e son tan condescendentes cós bancos,... “os
lobos non se comen entre eles”.
Pero o normal, ético i de transparencia e que non
existan ás doacións ós partidos políticos, nin fundacións afíns ós mesmos. Que
vivan dos seus propios recursos, das cuotas dos seus afiliados,...
En 1.990 os partidos políticos percibían das
diferentes Administracións Públicas un total de +75 millóns de €; no 2.011
polos mesmos conceptos percibian un total +245 millóns de €; está última
cantidade é igual a do ano 2.008, e 2.010,... ou sexa coa crisis, os recortes de gastos das Administracións Públicas non
lle afectaron ás contas dos partidos políticos, das subvencións e outros
ingresos que perceben.
Prácticamente PP, PSOE, IU, CiU, PNV e PSC (partido socialista catalán) perceben
entre eles o 86% do total. No informe do Tribunal de Contas do ano 2.011 temos
estes datos, referidos ós últimos 22 anos:
PP: 1.193
millóns de €. PSOE: 1.108 millóns de €. IU:
194 millóns de €. PSC: 193 millóns de €.
CiU: 163
millóns de €. PNV: 106 millóns de €. ERC:
58 millóns de €. UpyD: 4,6 millóns de €
Moitos destes partidos, presumen de ser independentistas,
face gala do seu odio a España,... pero o cheque millonario que cobran dos
diñeiros dos españolitos non lle fan asco, e van rápido a cobralo.
Nós, a única conclusión matemática que acertamos a
quitar é a seguinte: a financiación pública dos
partidos políticos non lle afecta a crisis.
Polo tanto, isto é como xogar nunha partida, onde
as cartas están marcadas, hai un xogador ventaxista, un empregado do casino
tramposo, as regras do xogo trocanse sempre para favorecer a estes dous,... e
perxudica-lo incauto xogador que entre no casino. Os recortes sempre son para
os dereitos dos cidadáns, os aumentos de impostos sempre deben ser pagados
polos cidadáns,... Non sería extraño que
dentro duns días vexamos na tele ó Sr. Montoro decindo:
“Se sae cara, gañamos nós: os políticos e
poderosos.
Pero se sae cruz, entón perdedes vós: o pobo.”
Mirador do Monte Ancos, a 15 de Decembro do 2.013.
Alberto Mate Maduro. Inspector en prácticas del
Consello Galego de Contas, Delegación comarcal de Vilapene (Lugo; España)
No hay comentarios:
Publicar un comentario