Eficacia administrativa municipal

CHANCHONADA  43º

Eficacia administrativa municipal

Dende 1.169 quedou fixada dun xeito definitivo a fronteira galacio-portuguesa, e con ela este tramo do río Miño. Evidentemente e dada a época histórica, ós miñotos ninguen preguntounos polo tal tema, foi una realidade que nos impuxeron dende forá; unha realidade que perdura ata hoxe, +800 anos, de tal xeito que é o tramo de fronteira máis antigo e estable da Europa.

                Pero estes +800 anos de historia na “raia” non supuxo un beneficio para as nosas localidades de ambas beiras do río, máis ben foi todo o contrario, sempre foi un atranco, un impedimento, unha barreira legal, administrativa, fiscal,... que lastrou o noso desenrolo económico, industrial, laboral, en infraestructuras,... Así o que noutro lado era un comercio local entre vilas veciñas, aquí ó mesmo chamabanlle contrabando, polo tanto era un acto ilegal e perseguido pola xustiza; hoxe en troques chamase comercio transfronterizo,... Queda ben craro que esta realidade fronteiriza que foinós imposta, supuxo un forte e grave impedimento para o noso desenrolo e progreso; polo tanto as autoridades gubernativas de Madrid e Lisboa, e Santiago tamén, todas elas teñen unha gran débeda con nós, por desgracia a mesma é imposible de cuantificar en termos monetarios.

            Nestes  +800 anos de impedimentos, só hai una excepción, o Rei Alfonso V de Portugal, quen en 1.462 concede cartas de privilexios ás vilas miñotas da Galiza, polo cal estaríamos exentos de impostos no comercio coas nosas vilas irmáns; os naturaís das nosas vilas non son considerados extranxeiros en Portugal,... Por desgracia para nós só foi unha excepción. O ano pasado fixo o 550 aniversario, que gozou do esquecemento total nesta beira do río e na outra tamén.

            Hoxe a realidade trocou coa entrada de España e Portugal na Unión Europea, trocou a realidade xurídico, administrativa, fiscal, cultural, laboral, policial,... pero aínda non trocou a mentalidade de certos gobernantes capitalinos, que seguen a poñer atrancos na nosa realidade diaria. Moitos dos nosos problemas teñen este marco de fondo, e moitos dos nosos gobernantes ollan máis o marco de fondo que o problema en si mesmo; non son capaces de entende-la nosa realidade.

            Para eses gobernantes somos cidadáns de segunda ou terceira división. Para nós o máis grave foi descobrir que no Plan de Cooperación Transfronteriza España-Portugal para o 2.007 – 2.013, os maiores beneficiarios forón institucións que non están na fronteira, mentrás que para os nosos Concellos, Cámaras Municipais e outras institucións locais só chegaron unhas migallas. En conlusión o diñeiro que aporta a Unión Europea para favorece-las zonas fronteirizas, a maior parte destes recursos monetarios é investido en lugares afastados de nós, ou sexa, outros estánse a proveitar duns recursos que son para nós. Neste tema gobernantes de Madrid, Lisboa e Santiago deben darnos unha explicación, pois nos tempos de crisis que temos, se tivesemos estes recursos a situación económica e laboral podería ser non tan mal, ter moitos menos desempregados, mellores infraestructuras,... Sentimos como se “roubasen o pan que é noso”, pero unha parte importante da culpa tamén a teñen os nosos gobernantes locaís, que non souperon adaptarse as novas realidades.

            Aquí temos exemplos de entidades agraciadas con fondos do 1º Plan Transfronteirizo; a sorpresa é que moitos beneficiarios que non están na raia.

                Instituto Enerxético de Galicia (INEGA) = 337.500€.

                Ayuntamiento de Zamora = 359.954€.

                Consejeria de la Presidencia de la Junta de Andalucia = 397.500€.

                Ayuntamiento de Cáceres = 750.000€.

                Ayuntamiento de Mérida = 431.220€.

                Universidad de Vigo = 200.000€.

Fundación para el fomento de la calidad industrial y desarrollo tecnológico de Galicia = 816.200€.

                Confedereción de Empresarios de Pontevedra = 200.000€.

                Secretaria Xeral de Relacións Exteriores da Xunta de Galicia = 350.000€.

                Asociación de empresas galegas adicadas a internet = 118.446€.

                Diputación de Pontevedra = 975.000€.

                Concellos do Baixo Miño = 0€.

                Mancomunidade Municipal do Baixo Miño = 0€.

               

Cámara de Moncao = 289.300€.

Cámara de Melgaco = 311.500€.

Cámara de Valenca = 343.400€.

Cámara de Paredes de Coura = 289.800€.

Cámara de Vilanova de Cerveira = 363.200€.

Uniminho = 450.000€.

            Soamentes 2.047.000€ chegaron de xeito directo ós concellos miñotos, a inmensa maioria perdese por ahí,... Todo isto dun total de +129 millóns de € (1,58% do total fai para os concellos protugueses do outra beira do río). Os Concellos do Baixo Miño tivemos unha cantidade fácil de memorizar, = 0€. ¡¡Todo un exemplo da gran eficacia administrativa dos nosos gobernantes locais!!

  

             Así no 2º Plan Transfronteirizo temos algúns dos moitos beneficiarios que non están na raia.

                Dirección Xeral de Xuventude e Voluntariado = 312.800€.

                Concello de Sarria = 117.700€. (¡¡Non é fronteirizo!!)

                Concello do Barco de Valdeorras = 228.800€. (¡¡Non é fronteirizo!!)

                Confederación de Empresarios de Lugo = 208.000€. (¡¡Non é fronteirizo!!)

                Universidad de Santiago de Compostela = 447.800€.

                Centro de Supercomputación de Galicia = 123.000€.

                Concello de Lugo = 477.300€. (¡¡Non é fronteirizo!!)

                Diputación de Pontevedra = 284.700€.

                Universidade da Coruña = 194.000€.

Concellos do Baixo Miño = 54.000€ (programa aprobado para o Concello de Tomiño).

                Mancomunidade Municipal do Baixo Miño = 0€.

                Concello de Ponteareas = 84.000€.

Cámara de Moncao = 52.500€.

Cámara de Melgaco = 152.500€.

Cámara de Valenca = 52.500€.

Cámara de Paredes de Coura = 86.250€.

Cámara de Caminha = 70.000€.

Cámara de Viana do Castelo = 162.500€.

            Como vemos os números cantan e tararean a mesma cántiga; os nosos gobernantes municipais non son capaces de presentar proxectos para acadar fondos europeos,... e logo estes rematan en outras localidades e entidades que non están na fronteira. Ou sexa, có diñeiro que a Unión Europea adica a esta zona fronteiriza, non non cheiramos nin un duro, pero outros levanse millonadas gracias á inoperancia dos que mandan nos nosos concellos. Os nosos gobernantes sempre estarán prestos a sair no Faro de Vigo, coa foto correspondente, canda fan algo bó,... pero nunca van a sair a explica-los seus erros, nin os custes que acarrean.

Mirador do Monte Ancos, a 08  de Marzo do 2.013.

 Fernando  Idea  Cuadrada.  Profesor universitario de Teoría Política en la Universidad de Arroyo del Cabrón (Zamora; España)