Menos supositorios

CHANCHONADA 386º

Menos supositorios.

A Sra. Oia leva anos có mesmo médico de cabeceira, sempre có mesmo diagnóstico: básicamente está ben, cón achaques propios da idade, polo cal é necesario que tome unha medicación baseada en supositorios de glicerina para tomar por vía.... pero esa medicación ten máis efecto placebo que efectos reais na saúde da Sra. Oia. Un día a nosa protagonista visita a uns fillos que residen nunha coñecida cidade, por petición dos fillos acude a un centro médico para facer unha revisión do seu estado de saúde, con diversas probas e analíticas.

Días despois, os diferentes profesionais médicos emiten os seus informes sobre a saúde da Sra. Oia; pero os seus fillos fican máis preocupados, pois estes non coinciden cós continuos diagnósticos do médico de cabeceira:

1º) Se a estructura osea é un elemento fundamental para un bó estado de saúde dunha persoa; algo similar acontece coa estructura demográfica (poboación) para un Concello. No informe médico, destacase que a Sra. Oia ten un importante problema de osteoporosis, nestes últimos 27 anos leva pérdido algo máis dun 5,5% da poboación. As súas veciñas non teñen este problema de osteoporosis, pois todas tiñen gañado poboación.

2º) Todos necesitamos o aire para vivir, e a capacidade respiratoria influe directamente na nosa actividade normal. Pois para un Concello, esa capacidade respiratoria sería a capacidade que ten de obter ingresos económicos.

Así a nosa querida Sra. Oia, nos últimos 5 anos a súa capacidade respiratoria (capacidade de obter ingresos municipais) reducíuse nun 28%. De seguir por este camiño, en poucos anos, a Sra. Oia vai necesitar axudas técnicas para respirar. Os profesionaís médicos resaltaron moito este problema, pois aconteceu dun xeito moi intenso i en pouco tempo.

3º) A Sra. Oia ten un grave problema de anemia (carencia de globulos vermellos), polo cal a súa sangre non transporta as cantidades de osíxeno e nutrintes que o corpo necesita para a súa actividade normal. Pero este problema agravase có anteriormente descrito. A capacidade da Sra. Oia para xenerar inversións para os seus veciños, nestes últimos 5 anos caíu nun 66%; para facernos unha idea do estado de anemia que padece, diremos que desapareceron 2 de cada 3 globulos vermellos (desapareceron 2 de cada 3€ das inversións).

4º) Parte do anterior é consecuencia directa dun gran aumento do nivel de colesterol arterial (gastos en bens e servicios municipais). Os gastos en bens e servicios son os diñeiros adicados ós custes do funcionamento ordinario e normal do Concello, o cal subiron nestes ultimos 5 anos nun +43%. Resulta ben craro, que non hai control dos gastos (dieta alimentaria sen control).

A nosa Sra. Oia e os seus fillos escoitaban tódolos datos con atención; o doutor debuxa un panorama que era totalmente oposto ó médico de cabeceira. Finalmente o doutor deixou a un lado os papeis, gráficas,... deixou de falar de termos médicos, científicos, para expresarse nun xeito máis familiar e accesible ó público.

Querida Sra. Oia e familiares; para todo concello é moi importante o número de habitantes que ten, pois é un elemento fundamental do mesmo, xa que non existen os concellos que non teñen habitantes. Nestes 27 anos, as súas veciñas gañaron habitantes, pero vostede perdeu residentes, ademais está chegando a un punto perigoso, perde-lo nivel dos 3.000 habitantes, o cal lle traería menos ingresos da Administración Central e da Xunta.

Todo Concello para funcionar necesita ter uns ingresos, e vostede Sra. Oia nos últimos 5 anos leva pérdido un 28% dos mesmos, situación que pode ir a pior se perde os 3.000 habitantes. Perder ingresos é malo, ante esta situación faíse necesario poñer a dieta os gastos, controlalos e reducilos; pero vostede Sra. Oia fixo todo o contrario, deixou que os gastos medraran un 43%,... Para equilibra-las contas, optou por reduci-las inversións para os seus veciños, minguandoas nun 66%.

Esta situación ó noso entender é un camiño errado; pois os veciños ó non receber servicios da Sra. Oia irán fixando a residencia legal nos concellos veciños, onde pagan impostos algo máis altos, pero receben servicios. Có cal, a poboación de Oia irá reducíndose, e con menos habitantes vai haber menos ingresos, pero os gastos son os mesmos, e volta a reducir inversións,... está vostede Sra. Oia dentro dun círculo vicioso.

A súa situación municipal non é fácil; existe un risco potencial (hoxe moderado, pero que está crecendo) dunha potencial disgregación centrifuga de certas zonas xeográficas, para integrarse en concellos veciños, cós cales manteñen relacións diarias máis fluidas. Ante estes resultados, querida Sra. Oia vostede pode facer dúas cousas:

A) Afronta-los problemas con realismo e buscar solucións para resolvelos.

B) Seguir tomando os supositorios, tapando os ollos ante os problemas.

En ciencias e na vida normal, non é moi coñcecida a “Lei de Edwards”: o esforzo para resolver un problema é inversamente proporcional ó tempo dispoñible; pero sempre é un valor constante (Esforzo x Tempo = Constante).

Cando dispomos de moito tempo para facer algo, iso require pouco esforzo; pero por unha debilidade da condición humán, preferimos deixar que transcorra o tempo sen facer nada. Cando o factor tempo aproximase a cero, o esforzo requerido crece dun xeito exponencial, ata ter valor infinito.

Finalmente, queremos Sra. Oia lembrarlle o 5º axioma de Ley de Murphy: “cando un problema é deixado ó libre transcorrir do tempo sen facer nada; normalmente vai de mal a pior”.

Mirador do Monte Ancos, a 28 de Febreiro do 2.015.

Vicente Nario Nuevo. Profesor de Estadística, de la Universidad de Villarrubia de los Ojos (Ciudad Real, Castilla-La Mancha; España).