Escribanos

CHANCHONADA 362º

Escribanos.

Antigamente existía o oficio de escribano, era un oficio público que requería unha autorización legal para o seu exercicio; este oficio foi o antecesor directo dos nosos notarios actuais (escribano numerario), dos nosos Secretarios de Concello (escribano de concello),... En certos paises de América, o oficio de notario segue recibindo o nome de Escribano. É un oficio moi antigo, na súa forma que coñecemos xa estaba presente en Roma, logo perfeccionouse na Europa medieval e das diferentes ramas de escribanos hoxe derivanse moitas profesións.

Hoxe poderíamos decir que como tal non existe o oficio de escribano, persoa que escribe un documento para outra, xa sexa por que esta non sabe escribir, ou polo cargo oficial que ocupa deba de ter asistencia dun profesional da escritura. Realmente non é así; dentro dos centros penitenciarios que temos en España, hai un grupo de internos (persoa que por diferentes cuestións legais debe estar recluida nun centro penitenciario) que polo seu nivel de coñecementos en materias legais ou administrativas, exercen de escribanos para os seus compañeiros internos (presos, detidos ou reos).

Estes escribanos, teñen a función de redactar cartas, solicitudes, peticións, recursos administrativos,... Non son un grupo abundante, pero si respetados e se teñen fama que os seus escritos conseguen os efectos buscados, o prezo dos seus escritos son valaorados e cotizados en diferentes formas de pago: tábaco, café, tarxetas de peculio,... Por desgracia, no mundo penitenciario ainda hai un grupo importante de persoas que son analfabetas funcionais ou estructurais; por iso o importante papel oficioso e práctico destes escribanos, pois acaban resolvendo pequenos problemas administrativos ós seus compañeiros.

Algún “iluminado e ignorante” escribano xunteiro ocurríulle a idea de escribir nas prendas de traballo dos vixiantes e guardapeiraos portuarios: “Policía Portuaria”. Nos e outros membros dos corpos e Forzas de Seguridade do Estado temos moi serias dudas da legalidade desta denominación.

Nos entendemos que os vixiantes e guardapeiraos portuarios non son policías. Pois o exercicio da autoridade do Estado está reservado en exclusiva a funcionarios do mesmo, de acordo có sinalado na Lei 7/2007 (EBEP); e os vixiantes e guardapeiraos portuarios son empregados laborais da Administración Pública con competencia nos portos, polo tanto non son funcionarios e por iso non poder exerce-la autoridade do Estado.

Logo temos a Lei de Corpos e Forzas de Seguridade do Estado (Lei Orgánica 2/1986); onde na mesma non aparece recollido nada sobre iso de “Policía Portuaria”. Só aparece algo, na disposición transitoria 13º da Lei 48/2003 sobre Réximen económico e de prestación de servicios nos portos de interese xeral. Pero despois de leer esta disposición transitoria 13º, a conclusión que se quita é que non teñen competencia en materia de seguridade cidadana; son vixiantes das instalacións portuarias.

O máis similar legalmente sería como os vixiantes de seguridade privada, só que estes teñen como parte empresarial unha empresa de seguridade privada; e os vixiantes e guardapeiraos portuarios teñen como parte empresarial a un organismo da Administración Pública (Ministerio de Fomento ou Conselleria de Ordenación Territorio).

Mirador do Monte Ancos, a 8 de Xaneiro do 2.015.

Albertino Acquacalda Miraglia. Director de operaciones del Aeropuerto Internacional de Lugo, (Rávena;Emilia-Romaña; Italia).