Pensando no futuro

CHANCHONADA 438º

Pensando no futuro.

Perto do estadio do Chelsea, o equipo de fútbol londinense; existe un cemiterio, cando o equipo londinense perde un partido na casa, moitos afeccionados do equipo optan por ir a este cemiterio, cruzalo pola estrada peatonal que ten, para dirixirse a outra estación de metro que está cerca,... é un xeito de acceder rápido ó servicio do metro londinense, pero sobre todo dado que as paradas son distintas, é un xeito de pasar desapercibidos os afeccionados do Chelsea no seu día de derrota.

Así que xa sabedes, cando o Chelsea perde un partido na casa, moitos afeccionados deben de dar un longo paseo polo cercano cemiterio. A própisto, este citado cemiterio, forma parte do servicio de xardíns e parques da entidade municipal londinense.

Falando de cemiterio, a nosa Lei de Bases (Ley 7/1.985), que regula a actuacón da Administració Local, e polo tanto a municipal. No seu artigo 25º. 2 letra K establece como competencia municipal a xestión de cemiterios e servicios funerarios. Lamentablemente, a inmensa maioría dos concellos nunca fixeron nada por traballar nesta competencia propia, e deixa-la enteiramente nas mans da Igrexa Católica. ¿¿Por qué??

Hoxe a nosa sociedada xa é máis diversa, non é tan homoxenea no tema relixioso como fai 40 anos; aquí na comarca do Baixo Miño temos varias e importantes comunidades relixiosas de iglesias evanxelistas, temos testigos de Jehová, cristiáns ortodoxos, musulmáns,... comunidades que van medrando en número, importancia e visibilidade social. Así mesmo, tamén hai un número importante de cidadáns que non profesan ningunha relixión en particular, nin teñen idearios relixiosos definidos,...

Nos nosos concellos, practicamente o 99% das prazas para enterramento están nas mans da Igrexa Católica, que son para os seus seguidores; polo tanto os seus cemiterios teñen un craro e ben definido fin: cemiterio de enterramento de ritual católico.

Dada a diversidade social que estamos a vivir, necesitamos uns cemiterios onde poidan ser soterrados as persoas de outras relixións, ou que non profesan ningunha creencia relixiosa particular. Que sexan enterrados con respeto, cariño, dignidade,... igual que ós outros veciños. Nisto os nosos concellos deberían tomar cartas no asunto e asumi-las súas responsabilidades que levan anos e anos esquecidas.

Faise necesario a construcción dun cemiterio municipal (ou varios), sexan de titularidade municipal, ou de varios concellos, manconunal,... de carácter civil, onde haxa un lugar de enterramente para cada practica relixiosa, respetando o seu ritual,.. Onde sexan recollidos outras formas de guarda dos restos dos nosos veciños, como uns columbarios, para guarda-los restos das persoas incineradas; unhas zonas de osarios, onde guarda-los restos oseos de antepasados,... Un arquivo, onde consulata-los planos do cemiterio, persoas soterradas, datas,...

E sobre todo, que cando se practique un acto de enterro, independentemente do ritual elexido, ter craro que minuta hai que abonar ás arcas do Concello, e unha factura oficial que recolla o custe e os servicios prestados e pagados,... Xustamente o que hoxe non ofrecen a inmensa maioría dos párrocos, nin dos seus enterradores.

Dos concelleiros que levan anos nos Concellos non esperamos nada deles, pois a situación que temos é consecuencia da súa nula ou inexistente xestión; pero aqueles que sodes novos, debes ir enfretando este tema. Debedes ir traballando no mesmo, para que no Plan Xeral figure un Cemiterio Municipal,... Este non é un tema que debamos esquecencer, pois en pouco tempo imos ter que encara-la morte de moitos membros da xeneración nacida na década dos anos 40 (un grupo moi numeros de nacidos despois da guerra civil).

Ademáis, hai cemiterios que hoxe están moi próximos ós núcleos urbanos,e xa comenzan a non ser viables, por esta cercania. Teredes que ir pensando en acometer traslados dos mesmos. Nos datos que ofrece a Xunta de Galicia, os cemiterios da Guarda e do Rosal están ocupados en máis dun 85% da súa capacidade.

Por moi diferentes que sexan as nosas ideas, formas de encara-la vida; todos queremos que se trate con cariño e respeto ós nosos antepasados enterrados nos cemiterios; non queremos que sexan tratados como lixo, como estorbos,... ¡¡¿¿Entendido??!!

Isto é tratar un tema de importancia para todos, pois todos debemos de morrer, xa que forma parte do cilo vital; ademáis é unha competencia municipal,... Pero sobre todo, deixarse de folcloradas bloqueiras de limpar camiños entre leiras, leiras que non se traballan e que os citados camiños son de titularidade privada,... ¡¡¡que os limpen os seus propietarios e usuarios!!!

Mirador do Monte Ancos, a 22 de Xuño do 2.015.

Toribio Verdugo de Dios. Doctor en Teología, Universidad Pontificia de Hijos de Dios (La Hija de Dios; Ávila; España).