¿Cortina de fume?.
Cando como lectores con atención e presteza leemos a noticia da posible candidatura do castro do Monte
Santa Tecla para que sexa declarado como Patrimonio Histórico da Humanidade
pola UNESCO. Debemos recoñecer que sentimos orgullo pola nosa terra
natal. As veces pecamos de orgullo e quitamos peito, presumimos que os nosos
antepasados xa fai +2.300 anos vivían nunha pequena cidade da época pre-romana,
que rexía todo o tramo final do río Miño, que comerciaba con Roma, que houbo
explotacións mineiras de ouro no Val do Tamuxe,...
Ou sexa, que a nosa tradición urbanita xa ten varios milenios; mentres que
outros son cidade dende fan uns poucos séculos.
Moitos veciños miñotos descoñecen que no ano 1.931 foron
declarados como Monumentos Histórico-Artísticos a Cadetral de Tui, o Mosteiro
de Santa María de Oia e o Castro de Santa Tecla.
Lamentablemente, deberían de ter más protección, coidado, cariño e amor dos
veciños e autoridades locais; cousa que non acontece. Especialmente, doinos moito na alma e no corazón a situación de abandono
do Mosteiro de Oia; para nós é incomprensible que sexa
propiedade dunha empresa que trata de facer negocio có mesmo, e o use como
elemento de “chantaxe” administrativo para lograr situacións administrativas e
fiscais moi ventaxosas. Pero mentres, o Mosteiro segue abandonado e
deteriorándose.
Estudiando o tema, para lograr este gran obxectivo de ser declarado o Castro
de Santa Tecla como Patrimonio Histórico da Humanidade; queda un longo traxecto
por facer. O primer paso e ter redactado e aprobado o “Plan Especial de Protección do Castro de Santa Tecla”, ou
un instrumento xurídico-administrativo similar. De momento, este primer paso que sinala a Lei
16/1.985 do Patrimonio Histórico Español aínda está sen facer,... Mal
empezamos, queremos chegar a un sitio e aínda non demos o primeiro paso.
Pero temos outra dubidas; a declaración de Patrimonio Histórico da
Humanidade esixe moita responsabilidade, coidado e vixiancia sobre os usos que
facemos do Monte.
1º) Limitación e control do número
de visitantes diarios, vehículos, autobuses, aparcamentos,... Posiblemente a
actual forma de acceder ó Monte, as aglomeracións de coches no mes de Agosto e
de Xullo,... todo isto terá que trocar.
Posiblemente só poderán acceder menos visitantes e con máis control, o número
de vehículos será menor, e na cima do Monte o estacionamento será temporal para
deixar visitantes ou recolle-los despois da visita.... ¿Temos construídas áreas de estacionamento alternativas dentro do
Monte para prestar servicio?
2º) Na liña do anterior, moi
posiblemente haberá que retira-las antenas de telecomunicacións e radio faro de navegación aérea que hai na cima
do Monte. ¿Hai estudios técnicos para
a nova ubicación dos mesmos?.
3º) En liña coa limitación de acceso
de visitantes sinalada no punto 1º e coa actividade de preserva-las ruínas da
cidade pre-romana. ¿Qué facemos coa
Festa do Monte e coa Romaría de Santa Tecla?.
4º) ¿Están dispostas as Comunidades
de Montes a perder competencias sobre os usos do Monte?
¿Queremos que a cidade pre-romana do Monte Santa Tecla
sexa declarada Patrimonio da Humanidade?; a nosa resposta é SI.
Pero, aínda administrativamente non se fixo o primeiro paso, queda moito
traballo administrativo por diante, hai obras que debemos facer, para dota-lo
Monte de medios e equipamentos necesarios que sexan unha alternativa real para
os visitantes, e tamén para nós os veciños miñotos, especialmente durante a
Festa do Monte e no día da Romaría de Santa Tecla.
As veces criticamos, pero tamén propomos ideas; recomendamos ós nosos
gobernantes locais que lean as seguintes “Chanchonadas”.
“Chanchonada 463º” titulada Tanque de tormenta do día 30 de Setembro do
2.015; onde expoñiamos ideas de obras hidraúlicas para a seguridade do Monte e
das persoas que acceden ó memo.
“Chanchonada 466º” titulada Cambiar para protexer, do día 12 de Outubro do
2.015; onde propomos obrar nos dous
campos de Chans, para construír dúas áreas de aparcamento, con capacidade para
1.030 vehículos.
De momento, aínda non fixeron NADA. Soamente expuxeron unha idea na prensa,
pero a prensa subvencionada con fondos municipais non é a realidade. ¿Non será esta idea unha cortiña de fume
para tapa-los fracasos políticos do equipo de goberno e escondela súa
incapacidade de gobernar?. Tempo ó tempo; pero posiblemente esta
pregunta remate por ser unha realidade.
Mirador do Monte Ancos, a 15 de Xaneiro
do 2.016.
Aquiles
Pinto Paredes.
Director del Museo de Arte Moderna de la Antigüedad, en Guarroman (Jaén;
España).
No hay comentarios:
Publicar un comentario