Cambiar para protexer

CHANCHONADA  466º

Cambiar para protexer.

“No pasarán”; esta é unha expresión do idioma español que xa forma parte do idioma ruso; pero non ten a connotación político ideolóxica que aínda mantén esta frase en España; en Rusia é usada como unha sinal para desexar sorte, especialmente entre os estudiantes, nos intres previos a facer un examen. Polo menos, isto acontecía na miña época de estudiante, aló polos anos 90,...

Semella que o “Plan Director do Monte Santa Tecla” xa está en mans dos grupos da oposición; sería desexable para todos que fose transcendendo ó coñecemento público; para que así dunha vez por todas saíse do caixón do esquecemento, onde leva varios anos guardado.

No artigo “Tanque de tormenta” xa expuxemos a proposta dunha obra que faría unha gran mellora na seguridade do Monte, especialmente no seu equipamento contra incendios. Hoxe imos ir con outra proposta similar, que tamén é complementaria da anterior. Cando naceu a “Festa do Monte”, fai pouco máis dun século, a estrada de acceso ó Monte estaba recen construída, remataba na zona entre as dúas cimas que ten o Monte; pero sobre todo, só unhas poucas familias ben adiñeiradas tiñan un vehículo a motor como posesión i elemento de transporte privado,... as demais persoas ían a pé, en burro os menos, e moitos menos en cabalo,... Por isto, os problemas de estacionamento no Monte eran inexistentes.

100 anos despois, a situación é diametralmente distinta, pois a maioría das unidades familiares teñen 1 ou 2 vehículos. Cando son os actos festivos no Monte, a gran afluencia de persoas, os seus vehículos, as escasas prazas de estacionamento,... todo está saturado de coches a unha beira e outra da estrada de acceso. Resulta craro e moi nítido para todos (menos para os que durante 40 anos levan estado de concelleiros) que no Monte non hai zonas especialmente adaptadas para o seu uso como estacionamento de vehículos; as poucas zonas que están adaptadas para este uso, apenas cubren 80 prazas.

Nos pensamos que xa é hora de introducir cambios profundos na dinámica dos eventos festeiros, pola vía das infraestructuras que debe ter o Monte como dotación básica.

1º)  Crear unhas zonas de estacionamento nos dous campos de Chans.

Un campo de fútbol ten unha superficie media de 10.000 m2; na zona de Chans temos dous campos que non son usados para nada, que teñen unha situación de abandono que se está a prolongar no tempo. Polo tanto, con estes dous campos, temos dispoñibles 20.000m2 para usalos como estacionamento, xa non temos que facer obras de explanamento, nivelación,... A nosa proposta é usar estas dúas instalacións como estacionamento, e no seu subsolo ter dous tanques de tormenta.

Un vehículo normal, o típico utilitario ten unha superficie algo inferior ós 7,6m2; poñendo unha parcela de estacionamento de 9,7m2,... superficie máis que suficiente para estacionar un coche. Sendo xenerosos, se usamos o 50% da superficie para víais e o outro 50% para prazas de estacionamento,... como teríamos disponibles un mínimo 1.030 prazas de estacionamento.

2º)  Crear unhas zonas de lecer entre os dous campos de Chans.

Agora que xa temos as zonas de estacionamento para +1.000 vehículos; na zona contigua de Chans deberíase acondicionar unha amplía zona de parque de lecer, acondicionada con mesas, merendeiros, asadores, zonas de sombra, parque de xogos, fontes de agua, baños públicos, áreas de recollida de lixo, zona onde instalar un pequeno hospital de campaña para as emerxencias,...

Debemos recoñecer que, a inmensa maioría dos humanos somos por natureza cómodos; e normalmente buscamos face-las cousas có mínimo esforzo posible,... A inmensa maioría das persoas asistentes ó Monte para celebrar unha comida festeira, optará por unha cómoda praza de aparcamento, camiñar uns poucos metros e ter unha cómoda zona onde facer unha comida campestre,... A outra opción, será aparcar aquí o coche, e logo camiñar a pé en camiño ascendente, cargando as bolsas de comida, a neveira portátil coa bebida,... poucos optarán por esta opción.

O fin de todo este proxecto é protexe-lo patrimonio histórico-arqueolóxico que temos no Monte Santa Tecla; retirando as persoas que “acampan” dentro da citania, protexemos o noso patrimonio,... pero tamén ó mesmo tempo é máis doado limpa-lo Monte e conservalo.

Convidamos a todos, a subir ben cendo un Luns da desfeita, e ollar in situ a cantidade de lixo e basura que fica no Monte; esa é a imaxen que se levan moitos turistas.

Imaxínense vostede nas Festas grandes de Madrid, a miles de madrileños a facer unha comida campestre dentro do Museo do Prado, a mexar nas paredes, deixar cagadas polas esquinas, vomitonas en calquer lado,... Ou ós granadinos, face-lo mesmo dentro da Alhambra; ós composteláns facer outro tanto similar dentro da Catedral de Santiago,... ¡¡¡¡Isto sería toda unha barbaridade aquí i en calquer lugar do Mundo!!!! Por sorte, non acontecen tales burradas.

Pois isto é o que estamos a facer con dúas grandes festas que facemos no Monte de Santa Tecla; imos destrozando o nos patrimonio histórico-artistico, o emporcallamos todo. Entonamos o “mea culpa”; unha cousa é olla-las festas dende dentro, e outra moi distinta, agora ollalas dende fóra, cós ollos dun fóraneo,... Hai que buscar una camiño distinto, onde podemos celebra-las festas, e ó mesmo tempo darlle protección ó noso patrimonio, manter limpo o noso Monte.

Non sabemos o que di o “Plan Director do Monte Santa Tecla”; pero non fai falla ser moi listo para consensuar cambios e ir trazando un novo camiños para os usos do Monte. ¿¿Cánto diñeiro custou este Plan Director??

Mirador do Monte Ancos, a 12  de Outubro do 2.015.

María  Vino  Dulce.  Profesora de Español, Universidad Internacional de Praga (Nerudná Tchyné “Suegra Malhumorada”; República Checa).